Wie niet weg is – Piet Baete
Auteur: Piet Baete
Uitgever: Lannoo
- Nederlandstalig
- 200 pagina’s
- 9789401438391
- september 2016
De Achterflap;
De kans bestaat dat we elkaar ooit hebben ontmoet. Het is echt heel goed mogelijk dat we elkaar ooit voorbij zijn gelopen of zijn gekruist in een straat, of dat we elkaar toevallig hebben aangeraakt in de metro, schouder tegen schouder, zoiets. Alleen hebben we nooit gepraat, jij en ik. Ik heb je nooit gevraagd hoe het met je gaat en omgekeerd heb jij dat ook niet gedaan. Het maakt ook niet uit, dat is nu eenmaal wat mensen doen, of niet doen, hangt er van af hoe je ’t bekijkt. Maar stel dat het wél was gebeurd, dat we op een of andere manier aan de praat waren geraakt, dan zou ik je zeker over Clarisse hebben verteld.
Tristan werkt als podiumbouwer voor een band. Hij reist de wereld rond en leeft in een droom. Maar zijn verleden laat hem niet los. Hij wordt heen-en-weer geslingerd tussen vele emoties. Onderweg van ontmoeting naar ontmoeting komt Tristan eindelijk tot leven en omarmt hij de pijn en het verdriet die deel uitmaken van zijn bestaan.
Mijn Mening
‘Jij moet bepalen wat er in je leven gebeurt, welke weg je inslaat en of je verder gaat of terugkeert.”
Een boek met een heerlijke omslag, mysterieus en eenzaam. Uitgeverij Lannoo enorm bedankt dat ik dit boek mocht lezen.
Op een originele manier schrijft Piet Baete het verhaal van Tristan. Tristan verteld tegen jouw als lezer zijn verhaal over zijn zoektocht naar Clarisse. Hij komt tijdens zijn reis allerlei verschillende mensen tegen, die hem situaties en emoties doen inzien.
Tristan komt de meest interessante mensen tegen tijdens zijn zoektocht naar Clarisse, hij verteld je zijn ervaringen. Het unieke aan dit boek vind ik de manier waarop Tristan het jouw als lezer verteld. Net of je zijn dagboek bent, het is een originele leeservaring. Het is de reis door het leven van Tristan, ik merk dat ik gaande weg het verhaal meer en meer nieuwsgierig word naar Clarisse, wie is zij bestaat ze wel? Het is een groot vraagteken wat boven het verhaal hangt. Maar wat me verder bezig houdt is dat ik geen oordeel kan vellen over het boek. Het intrigeert me, maar ergert me eigenlijk ook, de vraag waar het heen gaat blijkt het toch dik te winnen van de irritatie.
“Deels waarheid, deels leugen. Je vertelt me niet alles. Dat zie ik, voel ik , weet ik”
Wie niet weg is, is ook een les, je gaat wel nadenken over je eigen reis in het leven. Blijf jij zoeken naar iets wat je mist of neem je het leven zoals het komt, ben je tevreden? Dit is iets waar ik me bewust van wordt tijdens het lezen. Tristans zoektocht wordt meerdere malen voor hem heel aangenaam, maar toch… Waar is hij echt naar opzoek?
“Je mag niet blijven hangen in het verleden, je mag wel achteromkijken”
Wanneer ik het boek sluit weet ik niet echt of ik het boek begrijp, de twijfel die me tijdens het lezen bezig hield blijft het hele verhaal aanwezig. Ik kan helaas geen grip krijgen op de fantasie van Tristan en op zijn denk wijze. Het maakt zelfs dat ik medelijden krijg met zijn broer Robbie en zijn ouders.
Kortom, Het verhaal zet me aan het denken maar laat me met veel onbeantwoorde vragen achter
Wie niet weg is krijgt van mij 3 sterren, omdat het iets in me los maakt en het me zowel intrigeert al irriteert.
Lieve Leesgroet Moon
