Mustreads or Not in gesprek met …: Bertina Mulder #Blogtourderodemagneet

Mustreads or Not in gesprek met …: Bertina Mulder

Bekijk hier de trailer van De Rode Magneet

• Voor degene die je niet kennen, kun je jezelf in een paar zinnen aan ons voorstellen…? Wie is Bertina Mulder?

Ik ben geboren in 1962 en heb – naast een oudere zus – ook een identieke tweelingzus die ik mijn ‘reservesetje’ noem. Ik kom uit een nest van hoveniers en bloemisten en ben ook een aantal jaren bloembindster geweest. Ik had het familiebedrijf kunnen overnemen, maar trouwde met een huisarts die zich elders ging vestigen.

Dat zou niet samengaan. Ik ben nu mede-eigenaar van de huisartsenpraktijk van mijn man en tevens praktijkmanager. Niets medisch, hoor! Daarnaast heb ik gewerkt als web redacteur op de communicatieafdeling van een zorgorganisatie. Sinds 2016 heb ik mijn eigen bedrijf: Bertina Mulder Tekst & Redactie.

• Hoe ben je schrijfster geworden, heb je dit altijd al gedaan, of was het een wens en ben je je droom achter na gegaan?

Op een communicatieafdeling werk je veel met zakelijke teksten. Redigeren, inkorten en aanpassen zodat het fijner leest. Maar het zijn altijd anderen die de kaders van je schrijfsels bepalen. Ik wilde ook weleens zelf bepalen wat ik schreef, dus begon ik aan mijn eerste boek ‘Wisselwerking’. Het vlotte niet, dus nam ik verlof. Ik vertrok naar Curaçao om te schrijven en kwam na een halfjaar terug met de eerste versie van mijn debuut ‘Wisselwerking’. De eerste helft van ‘De rode magneet’ schreef ik ook op Curaçao, tijdens de eerste drie maanden van 2017. Omdat mijn moeder overleed, reisde ik vervroegd terug naar huis.

• Hoelang doe je over het schrijven van een boek, het research werk en het schrijven op zich? Wat is het leukste het verhaal tot stand zien komen of de research? Hoe heb je de research van ‘De rode magneet’ aangepakt?

Ik reken ongeveer een jaar voor een boek. Ik heb een halfjaar nodig voor de eerste versie. Daarna gaat mijn manuscriptbegeleider ermee aan de slag. Bij ‘Wisselwerking’ was dat Maria Genova en bij ‘De rode magneet’ was dat Joris van Casteren. Na het verwerken van alle aanpassingen komt nog een traject waarin het manuscript taalkundig wordt gescreend.

De research was heel inspirerend. Ik bekeek talloze websites en filmpjes over Mars. Hoe eten ze in de ruimte? Wat gebeurt er met je tranen als je huilt? Hoe bewegen de astronauten zich voort zonder zwaartekracht? Ik had ook contact met experts van de ruimtevaartorganisaties SpaceX en ESA/ExoMars. Een van mijn vragen was: ‘Wat gebeurt er als iemand overlijdt onderweg naar Mars?’ Want ja, het is wel een thriller, hè? Gelukkig werd mijn vraag serieus beantwoord.

 

• ‘De rode magneet’ is je tweede boek en een heel origineel onderwerp, waar haal je jouw inspiratie vandaan? Hoe ben je op het idee gekomen om hier een verhaal over te schrijven.

Ik had een tijd geleden gehoord over Mars One, een Nederlandse organisatie die bezig was met de selectie van de astronauten voor een enkele reis naar Mars. Dat intrigeerde me. Wat betekent de maandenlange reis fysiek en psychologisch voor de astronauten? Maar hebben we ook al nagedacht over de ethische, technische, politieke en financiële aspecten van de kolonisatie? Kunnen we ons niet beter richten op de problemen op aarde? Welke belangen spelen er mee?

• Kunnen we nog een ander genre van je verwachten? Of ga je je eerste helemaal onderdompelen in de thriller scene?

Mijn volgende boek gaat over een vreemde rouwadvertentie, die ik tegenkwam in onze krant. De overlijdensdatum van de vrouw was dezelfde als de datum van die krant. Ze was echtgenote geweest van een man die kort daarvoor was overleden. Een vreemde tekst erbij, geen mogelijkheid tot afscheid nemen, geen correspondentieadres. Onderaan stonden zes kattenpootjes. Achter de zes dierennamen stond ook een kruisje. Hun sterfdatum was een dag na die van de echtgenoot. Tja, toen ging mijn fantasie aan de haal. Het wordt weer spannend dus!

• Wat wil je, mensen meegeven met jouw boek.

Dat we naar Mars gaan, is zo goed als zeker. SpaceX wil in 2024 al een crew naar Mars sturen. Dat is al over zes jaar! Het wordt hoog tijd dat daar een maatschappelijke discussie over op gang komt. Niemand lijkt zich om Mars te bekommeren, maar het is nogal wat als we daar ooit een stad hebben. Onder welke wet vallen ze? Van wie zijn de eventuele bodemschatten? Wat betekent het voor kinderen die daar geboren worden en nog nooit de aarde gezien hebben?

• Wat raad je je beginnende schrijvers aan? Heb je tips en tricks om een boek te schrijven hoe is jouw pad naar schrijfster verlopen.

Schrijf je eerste versie zonder schroom. Laat eerst je fantasie zijn werk doen en maak je geen zorgen over de kwaliteit. Er volgen nog tal van versies waarin je kunt schrappen, de indeling kunt veranderen en zaken beter kunt formuleren. Laat je tekst lezen door vakmensen die vaker manuscripten lezen en wees niet bang voor hun kritiek, zij willen alleen maar dat jouw verhaal goed tot zijn recht komt. Ga eens naar een schrijfdag of volg een cursus. Schrijven is deels een ambacht dat je kunt leren van anderen.

• Er wordt tegenwoordig weinig meer gelezen, vooral de jeugd heeft bijna geen boek meer in de hand, welk boek was jouw favoriet vroeger, en heb je altijd al een zwak gehad voor lezen en schrijven?

Taal en lezen hebben altijd mijn interesse gehad, maar het lukt me niet om te lezen als ik met het schrijven van een boek bezig ben. Eerst moet het verhaal eruit en dan pas kan ik weer lezen. Ik schreef vooral zakelijke teksten, maar nu dus ook fictie en dat is heerlijk. Laat mij maar lekker buiten de lijntjes kleuren. Vroeger was ik dol op de boekjes van Enid Blyton, zoals ‘De dolle tweeling’ (niet toevallig als je tweeling bent) en ‘De vijf’ (ging dat niet over vijf jonge detectives met hun hond Buster?).

• Van welke auteur ben je zelf groot fan en wie is jouw grote voorbeeld?

Ik vond de drie boeken van Stieg Larson erg goed. De films trouwens ook. Ik heb in het verleden honderden boeken gelezen, van alles door elkaar. Thrillers, romans, non-fictie, boeken over schrijven. Nu lees ik nog maar heel weinig, want als ik tijd heb, schrijf ik liever verder aan mijn boek. Ik heb geen groot voorbeeld, ik laat me graag verrassen door het onbekende.

• Welke leestip wil je onze lezers mee geven: “Welk boek moeten ze hebben gelezen?” en waarom?

Iedereen heeft zijn eigen smaak, dus lees vooral de boeken waar jij iets bij voelt. Het aantal lezers wordt helaas steeds minder, dus het feit dat je leest en blijft lezen maakt me al blij.

• De kracht van Social media is momenteel heel sterk, wat kunnen wij voor je betekenen? Ervaar je de kracht van de bloggers/ hobby recensenten ook zo of hecht je er geen waarde aan?

Ik hecht veel waarde aan de social media en de boekenbloggers. De boekenblogs maken de schrijvers zichtbaar, zij vormen als het ware een digitale etalage. Ik ben blij met iedere lezer/ blogger/recensent die de moeite neemt om zijn mening te geven, want dat is best lastig. Ik hoop altijd wel dat mensen ook proberen te verwoorden waarom een boek goed of slecht is. Met deze feedback kan een schrijver de pluspunten handhaven en de minpunten verbeteren. Schrijver blij, lezer blij, zo zie ik het

• Heb je nog iets dat je met ons wilt delen iets wat we het niet aan je hebben gevaagd?

Ik word heel blij van het enthousiasme waarmee jullie je boekenblog zo trouw bijhouden. Het is volgens mij ongelooflijk veel werk, wat vaak niet zichtbaar is voor de buitenstaanders. Bedankt hiervoor!