De Stem – Suzanne Esther ” De stem maakt mij nieuwsgierig”#Moon

De Stem – Suzanne Esther

“Iets vertelt me dat ik hier meer van weten wil. Is het soms de Stem, Suzanne Esther?”

• Auteur: Suzanna Esther
• Uitgever: Futuro Uitgevers
• Nederlands 
• 1e druk 
• 9789492221940 
• maart 2018 
• Paperback 
• 176 pagina’s

De achterflap

Maarten Brugman is een wat sullige, ingedutte en gescheiden man die op een bepaald ogenblik een stem gaat horen die hem de weg wijst richting een minder saai bestaan. Hij wil in eerste instantie niets weten van De Stem, maar wanneer hij merkt dat De Stem hem adviezen geeft waar hij daadwerkelijk iets aan heeft, accepteert hij De Stem en geeft haar zelfs een naam: Amelie.
Amelie geeft hem op geestige wijze onder meer advies over hoe hij zijn aantrekkelijke leidinggevende Lisa mogelijk zou kunnen veroveren. Lisa krijgt van haar baas een voorstel voor een nieuw project; een project dat in de relationele sfeer grote veranderingen met zich meebrengt.

Mijn leeservaring

Langzaam word je De stem in gezogen, een unieke setting heeft een zeer interessante uitwerking op de lezer, het ongrijpbare maakt je nieuwsgierig. Het originele idee van de schrijfster om er een mysterieus tintje aan te geven zal de lezer geboeid houden. De meerdere karakters worden door Suzanne Esther elk op een voetstukje gezet, ze beschrijft alle aspecten van de karakters waardoor de lezer een goed en integer beeld krijgt van hen.

“Wat sta je hier nou te doen, Maarten? Wat kan jou die man schelen? Hoor ik de mysterieuze stem zeggen.”

Naarmate het einde nadert, komt er een fijne dosis spanning om de hoek kijken, dit geeft het verhaal een meer trekkend karakter. Hierdoor heb je het idee in een spannend verhaal te zijn beland, de spanning wordt gedegen en voorzichtig in het verhaal gestrooid. Hier had de schrijfster wel meer mee mogen doen, want dit maakt mij persoonlijk heel enthousiast.

“Het is raar. Maandenlang heb gefantaseerd over een afspraak met Lisa en nu het zover is zit ik met twee vrouwen in de bioscoop. Eén echte en één spook.”

Maarten Brugman verteld zijn verhaal in de ik-vorm, naast hem zijn er meerdere karakters waarvan Lisa de belangrijkste is, Suzanne Esther zet de karakters op een sterke manier neer elk met zijn eigen eigenaardigheden, waardoor ze herkenbaar worden voor de lezer. Eenmaal in het verhaal gekropen zal je de personages leren kennen, het wordt duidelijk aangegeven door de schrijfster over wie het gaat, prettig, want zo wordt het geen zoekplaatje met de vele karakters. Het interessante aan De Stem is wel degelijk “De stem”, het geeft het verhaal iets zweverigs? Iets mysterieus? Het trekt. Het einde was voor mij en twijfel, ik miste iets, had ik meer willen weten over Maarten? Ik denk het, in ieder geval heeft Suzanne Esther mijn aandacht, er hangt iets aan dit boek wat vraagt om meer, wellicht een spannend vervolg?

Lieve Leesgroet Moon Kager